Wandelen 24-06-2019
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
24 Juni 2019 | Nederland, Nieuwleusen
24 juni 2019. Santiago - Nieuwleusen.
De laatste ochtend in Spanje en we waren om 5:10 uur al wakker. In alle rust naar de bushalte gewandeld en hoopten dat er een barretje open zou zijn, maar helaas was alles gesloten. Op een gegeven moment zag ik toch een barretje dat net open ging. Omdat het nog even duurde voordat de bus kwam hebben we daar nog ontbeten. De bus was precies op tijd en om 6:45 uur reden we richting Santiago met nog ongeveer 20 andere pelgrims. Rond 8:15 uur waren we bij het busstation. Daar moesten we nog een ticket halen voor de bus naar het vliegveld. Het loket was niet te vinden en bij navraag konden we in de bus betalen. Er was een fietser uit Haarlem die hetzelfde probleem had. Uiteindelijk kwamen we bij de juiste bus en om 9:00 uur reden we naar het vliegveld. Daar moesten we weer wachten tot 10:45 uur om in te checken. Toen maar koffie gedronken met de fietser. We hadden een half uur vertraging. Het vliegtuig zat niet helemaal vol. Het eerste gedeelte van de vlucht boven Spanje was prachtig omdat het heel helder was. Daarna vlogen we boven de wolken. Ook het laatste gedeelte boven België en Nederland was mooi. We konden de kustlijn mooi zien en ook de vele kanalen, sloten en meren. Om 15:09 uur waren we geland. We moesten nog wel enige tijd wachten op onze backpack omdat er van 3 vliegtuigen de koffers op dezelfde band lagen en was er ook nog een kleine storing bij de transportband. Jan stond ons op te wachten met een bosje rozen voor Tilly en mij. Thuis wachtte me een grote verassing. De vlag was gehesen door Jan en kinderen en kleinkinderen hadden slingers opgehangen en hebben me plat geknuffeld. Iedereen was blij om me weer te zien, net als ik. Kreeg een mooie foto van Ronald, Petra en Merel waar ik bij de beelden van Alto del Perdon sta. Verder nog heerlijke chocola en bloemen. Als klapstuk kreeg ik van Jan een zilveren ketting met een schelpje. Met z'n allen lekker bijgekletst en gegeten. Toen iedereen weg was hebben we tot 1:30 uur zitten praten. De volgende dag las ik op de app dat mijn broer Henk als verassing naar Schiphol was gekomen maar helaas hebben we elkaar niet gezien. Terugkijkend was het een onvergetelijke ervaring en ben blij dat ik de Camino heb mogen en kunnen lopen.
De laatste ochtend in Spanje en we waren om 5:10 uur al wakker. In alle rust naar de bushalte gewandeld en hoopten dat er een barretje open zou zijn, maar helaas was alles gesloten. Op een gegeven moment zag ik toch een barretje dat net open ging. Omdat het nog even duurde voordat de bus kwam hebben we daar nog ontbeten. De bus was precies op tijd en om 6:45 uur reden we richting Santiago met nog ongeveer 20 andere pelgrims. Rond 8:15 uur waren we bij het busstation. Daar moesten we nog een ticket halen voor de bus naar het vliegveld. Het loket was niet te vinden en bij navraag konden we in de bus betalen. Er was een fietser uit Haarlem die hetzelfde probleem had. Uiteindelijk kwamen we bij de juiste bus en om 9:00 uur reden we naar het vliegveld. Daar moesten we weer wachten tot 10:45 uur om in te checken. Toen maar koffie gedronken met de fietser. We hadden een half uur vertraging. Het vliegtuig zat niet helemaal vol. Het eerste gedeelte van de vlucht boven Spanje was prachtig omdat het heel helder was. Daarna vlogen we boven de wolken. Ook het laatste gedeelte boven België en Nederland was mooi. We konden de kustlijn mooi zien en ook de vele kanalen, sloten en meren. Om 15:09 uur waren we geland. We moesten nog wel enige tijd wachten op onze backpack omdat er van 3 vliegtuigen de koffers op dezelfde band lagen en was er ook nog een kleine storing bij de transportband. Jan stond ons op te wachten met een bosje rozen voor Tilly en mij. Thuis wachtte me een grote verassing. De vlag was gehesen door Jan en kinderen en kleinkinderen hadden slingers opgehangen en hebben me plat geknuffeld. Iedereen was blij om me weer te zien, net als ik. Kreeg een mooie foto van Ronald, Petra en Merel waar ik bij de beelden van Alto del Perdon sta. Verder nog heerlijke chocola en bloemen. Als klapstuk kreeg ik van Jan een zilveren ketting met een schelpje. Met z'n allen lekker bijgekletst en gegeten. Toen iedereen weg was hebben we tot 1:30 uur zitten praten. De volgende dag las ik op de app dat mijn broer Henk als verassing naar Schiphol was gekomen maar helaas hebben we elkaar niet gezien. Terugkijkend was het een onvergetelijke ervaring en ben blij dat ik de Camino heb mogen en kunnen lopen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
