Wandelen 18-06-2019
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
18 Juni 2019 | Spanje, Salceda
18 juni 2019. Arzua - Salceda. Alberge Turistico Salceda.
Toen Tilly mij vanochtend wakker maakte om 6:30 uur regende het. Helemaal ingepakt in regenkleding naar de overkant van de straat voor ons ontbijt. Om 7:30 uur liepen we voor de derde keer tijdens de hele Camino in de regen. De temperatuur was ongeveer 11 graden en dus werd het zweten. Na een uur onze eerste koffiestop en was het inmiddels droog. We hielden nog wel onze regenjas aan, maar de regenbroek ging uit. Net als gisteren liepen we weer door een heerlijk geurend eucalyptusbos en af en toe tussen de weilanden door. Ondanks de regen maakten we toch nog mooie foto's van de omgeving. Zo kwamen we langs een boerderijtje met een mini horreo en prachtig bloeiende hortensia's. Bij de tweede rust kwam weer het Duitse echtpaar aangewandeld en dat zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn. De paarden waren vandaag ook weer van de partij. Deze keer waren het twee ruiters en een amazone. Na een aantal kilometers kwamen we het bos uitgewandeld en zagen een bar waar het heel druk was. Toen we dichterbij kwamen werd het ons duidelijk. Overal waar maar een spijker ingeslagen kon worden was dat ook gedaan. Zoals boomstammetjes over een sloot, een boom, een toegangspoort en zelfs een oude horreo. Op zich niet bijzonder ware het niet dat aan al die spijkers de lege bierflesjes werden opgehangen. Hier kwam het stel uit Amsterdam, dat we hadden ontmoet tijdens ons diner gisteravond, ook weer tegen. Weer een eindje verderop stonden oude schoenen op plankjes aan de muur met allemaal geraniums er in. De mensen hier zijn zo begaan met de pelgrims! Op een gegeven moment liepen we langs een schuur waar op de muur allemaal spreuken hingen in verschillende talen. Via het viaduct moesten we de snelweg over en zelfs de leuningen waren in de blauwe caminokleur geschilderd. Sommige woningen hebben een hek voor de oprit met schelpen er op. Om bij onze albergue te komen moesten we 200 meter van de route af. De albergue had maar 4 stapelbedden en een aantal privekamers. We waren de eersten en konden zelf een bed kiezen. Het zag er allemaal keurig uit met zelfs een douche met jetstralen. Bij elk bed een eigen lampje en stopcontact. In één woord: super. In de albergue konden we zowel lunchen als dineren. Er kwam nog een Fransman binnen maar die kon helaas geen enkel woord Engels. Later in het restaurant verstond hij wel Engels. Hij wilde duidelijk geen contact met andere pelgrims. Later kwam er nog een vriendelijke Spaanse jongen binnen. Verder nog een jong stel en een vrouw. Omdat we geen gezamenlijk pelgrimsmenu hadden kreeg je ook geen contact met andere pelgrims.
Toen Tilly mij vanochtend wakker maakte om 6:30 uur regende het. Helemaal ingepakt in regenkleding naar de overkant van de straat voor ons ontbijt. Om 7:30 uur liepen we voor de derde keer tijdens de hele Camino in de regen. De temperatuur was ongeveer 11 graden en dus werd het zweten. Na een uur onze eerste koffiestop en was het inmiddels droog. We hielden nog wel onze regenjas aan, maar de regenbroek ging uit. Net als gisteren liepen we weer door een heerlijk geurend eucalyptusbos en af en toe tussen de weilanden door. Ondanks de regen maakten we toch nog mooie foto's van de omgeving. Zo kwamen we langs een boerderijtje met een mini horreo en prachtig bloeiende hortensia's. Bij de tweede rust kwam weer het Duitse echtpaar aangewandeld en dat zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn. De paarden waren vandaag ook weer van de partij. Deze keer waren het twee ruiters en een amazone. Na een aantal kilometers kwamen we het bos uitgewandeld en zagen een bar waar het heel druk was. Toen we dichterbij kwamen werd het ons duidelijk. Overal waar maar een spijker ingeslagen kon worden was dat ook gedaan. Zoals boomstammetjes over een sloot, een boom, een toegangspoort en zelfs een oude horreo. Op zich niet bijzonder ware het niet dat aan al die spijkers de lege bierflesjes werden opgehangen. Hier kwam het stel uit Amsterdam, dat we hadden ontmoet tijdens ons diner gisteravond, ook weer tegen. Weer een eindje verderop stonden oude schoenen op plankjes aan de muur met allemaal geraniums er in. De mensen hier zijn zo begaan met de pelgrims! Op een gegeven moment liepen we langs een schuur waar op de muur allemaal spreuken hingen in verschillende talen. Via het viaduct moesten we de snelweg over en zelfs de leuningen waren in de blauwe caminokleur geschilderd. Sommige woningen hebben een hek voor de oprit met schelpen er op. Om bij onze albergue te komen moesten we 200 meter van de route af. De albergue had maar 4 stapelbedden en een aantal privekamers. We waren de eersten en konden zelf een bed kiezen. Het zag er allemaal keurig uit met zelfs een douche met jetstralen. Bij elk bed een eigen lampje en stopcontact. In één woord: super. In de albergue konden we zowel lunchen als dineren. Er kwam nog een Fransman binnen maar die kon helaas geen enkel woord Engels. Later in het restaurant verstond hij wel Engels. Hij wilde duidelijk geen contact met andere pelgrims. Later kwam er nog een vriendelijke Spaanse jongen binnen. Verder nog een jong stel en een vrouw. Omdat we geen gezamenlijk pelgrimsmenu hadden kreeg je ook geen contact met andere pelgrims.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
