Wandelen 06-06-2019
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
06 Juni 2019 | Spanje, Ponferrada
6 juni 2019. El Acebo - Ponferrada. Albergue Alea.
Na een nacht met open raam te hebben geslapen lekker fit op pad. Omdat we in de albergue niet konden ontbijten hoopten we spoedig een bar te vinden. We hadden geluk want na 100 meter was er eentje. Het ontbijt was heel uitgebreid met yoghurt, muesli en kaas. Je kon zoveel eten als je wilde. Meestal kreeg je een plakje geroosterd brood en jam. Doorgelopen naar Riego de Ambros kwamen we weer het Duitse echtpaar tegen die we al meerdere keren hadden ontmoet. Wij liepen verder over de openbare weg en zagen in het dorpje een hele oude dikke boom met een omtrek van, ik denk, wel 7 meter. We kwamen steeds hoger in de bergen en hadden ontzettend mooie vergezichten en natuurlijk de haarspeldbochten. Opeens stopte er een auto en een aardige Spanjaard vertelde ons dat wij niet op de Camino route liepen en we meer kilometers moesten lopen. We hebben uitgelegd dat we niet zo gemakkelijk kunnen klimmen en dalen en wel wisten van de extra kilometers. Gedurende een aantal kilometers hoorden we een rivier stromen maar in Patricia zagen we hem pas. De bergen bleven me fascineren. Nog een paar kilometer naar onze albergue Alea in Ponferrada. We kregen een 5 persoonskamer die we deelden met een Australische vrouw, een jongen uit Californië en een Koreaans meisje. In de albergue konden we eten. Bij ons aan tafel zaten onze kamergenoten, behalve het Koreaanse meisje, een Duitse jongen en een Amerikaan die op de Philipijnen woont. Het was weer heel gezellig en weer vroeg naar bed.
Na een nacht met open raam te hebben geslapen lekker fit op pad. Omdat we in de albergue niet konden ontbijten hoopten we spoedig een bar te vinden. We hadden geluk want na 100 meter was er eentje. Het ontbijt was heel uitgebreid met yoghurt, muesli en kaas. Je kon zoveel eten als je wilde. Meestal kreeg je een plakje geroosterd brood en jam. Doorgelopen naar Riego de Ambros kwamen we weer het Duitse echtpaar tegen die we al meerdere keren hadden ontmoet. Wij liepen verder over de openbare weg en zagen in het dorpje een hele oude dikke boom met een omtrek van, ik denk, wel 7 meter. We kwamen steeds hoger in de bergen en hadden ontzettend mooie vergezichten en natuurlijk de haarspeldbochten. Opeens stopte er een auto en een aardige Spanjaard vertelde ons dat wij niet op de Camino route liepen en we meer kilometers moesten lopen. We hebben uitgelegd dat we niet zo gemakkelijk kunnen klimmen en dalen en wel wisten van de extra kilometers. Gedurende een aantal kilometers hoorden we een rivier stromen maar in Patricia zagen we hem pas. De bergen bleven me fascineren. Nog een paar kilometer naar onze albergue Alea in Ponferrada. We kregen een 5 persoonskamer die we deelden met een Australische vrouw, een jongen uit Californië en een Koreaans meisje. In de albergue konden we eten. Bij ons aan tafel zaten onze kamergenoten, behalve het Koreaanse meisje, een Duitse jongen en een Amerikaan die op de Philipijnen woont. Het was weer heel gezellig en weer vroeg naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
