Wandelen 15-06-2019
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
15 Juni 2019 | Spanje, Palas de Rey
15 juni 2019. Ventas de Narón - Palas de Rei. Alberge Buen Camino.
Ik werd vanochtend wakker en dacht: laat ik eens kijken hoe laat het is. Was het al 6:30 uur en dus tijd om op te staan. Na het ontbijt in de albergue vandaag naar Palas de Rei. Het was een beetje heiig maar niet koud. Het eerste stuk liep over de weg. Dit loopt lekker zeiden we tegen elkaar en nog geen 10 meter verder kwam er een pad naar beneden met behoorlijk dikke keien. Gelukkig was het niet zo'n lang pad. Onze eerste koffiestop was in Eirexe. Het landschap was niet veel anders dan de voorgaande dagen. Soms liepen we over bospaden en hoorde je alleen maar de vogels en de stilte. Heel af en toe passeerde er een auto en meestal was het een taxi. We zagen ook nog een leuk waarschuwingsbordje. Er stond een pelgrim op met een hond die hem aan de slip van de jas vast had. Met andere woorden: kom niet op het erf! Vroeger deden de vrouwen de was op een gezamenlijke wasplaats en die staan er nog steeds. Onze tweede koffiestop was in Portos. Pittige koffie met een punt Santiago-cake. Die lag wel zwaar op de maag, waarschijnlijk door de kokos die er in zit. De bar stond helemaal in het teken van mieren. Het stond op de menukaart, op de stempel en in de tuin een grote mier van metaal. In Palas de Rei stokbroodje en beleg gehaald in de supermarkt. Onze alberge heet toepasselijk Alberge Buen Camino. We kregen een kamer met 3 stapelbedden en één solobed. Op het terras ons broodje opgegeten en een lekker biertje gedronken. Op het dorpsplein waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een hardloopwedstrijd met veel muziek. Het was inmiddels 13 graden. Om 18:00 uur wilden we gaan eten maar de bar zat helemaal vol met halve marathonlopers. Uiteindelijk toch een plekje gekregen. De soep die we besteld hadden was niet warm, dus retour keuken. Het hoofdgerecht was prima maar te veel. Als toetje weer een ijsje, maar helaas voor Tilly zaten er nootjes op en daar is ze allergisch voor. We hadden net ons avondeten op toen de lopers weggefloten werden. Er was nog een mevrouw bij ons op de kamer gekomen. Toen wij in bed lagen en wilden gaan slapen heeft ze 3 kwartier ziten rommelen in haar spullen. We hebben haar stem niet gehoord.
juni. Ventas de Naron > Palas de Rei. Alberge Buen Camino. Ik werd vanochtend wakker en dacht: laat ik eens kijken hoe laat is. Was het al 6:30 uur en dus tijd om op te staan. Na het ontbijt in de alberge vandaag naar Palas de Rei. Het was een beetje heiig maar niet koud. Het eerste stuk liep over de weg. Dit loopt lekker zeiden we tegen elkaar en nog geen 10 meter verder kwam er een pad naar beneden met behoorlijk dikke keien. Gelukkig was het niet zo'n lang pad. Onze eerste koffiestop was in Eirexe. Het landschap was niet veel anders dan de voorgaande dagen. Soms liepen we over bospaden en hoorde je alleen maar de vogels en de stilte. Heel af en toe passeerde er een auto en meestal was het een taxi. We zagen ook nog een leuk waarschuwingsbordje. Er stond een pelgrim op met een hond die hem aan de slip van de jas vast had. Met andere woorden: kom niet op het erf! Vroeger wasten de vrouwen op een gezamenlijke wasplaats en die staan er nog steeds. Onze tweede koffiestop was in Portos. Pittige koffie met een punt Santiago-cake. Die lag wel zwaar op de maag, waarschijnlijk door de kokos die er in zit. De bar stond helemaal in het teken van mieren. Het stond op de menukaart, op de stempel en in de tuin een grote mier van metaal. In Palas de Rei stokbroodje en beleg gehaald in de supermarkt. Onze alberge heet toepasselijk Alberge Buen Camino. We kregen een kamer met 3 stapelbedden en één solobed. Op het terras ons broodje opgegeten en een lekker biertje gedronken. Op het dorpsplein waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een hardloopwedstrijd met veel muziek. Het was inmiddels 13 graden. Om 18:00 uur wilden we gaan eten maar de bar zat helemaal vol met halve marathonlopers. Uiteindelijk toch een plekje gekregen. De soep die we besteld hadden was niet warm, dus retour keuken. Het hoofdgerecht was prima maar te veel. Als toetje weer een ijsje, maar helaas voor Tilly zaten er nootjes op en daar is ze allergisch voor. We hadden net ons avondeten op toen de lopers weggefloten werden. Er was nog een mevrouw bij ons op de kamer gekomen maar zij sliep al toen wij terug kwamen op onze kamer. Toen wij in bed lagen en wilden gaan slapen heeft ze 3 kwartier ziten rommelen in haar spullen. We hebben haar stem niet gehoord.
Ik werd vanochtend wakker en dacht: laat ik eens kijken hoe laat het is. Was het al 6:30 uur en dus tijd om op te staan. Na het ontbijt in de albergue vandaag naar Palas de Rei. Het was een beetje heiig maar niet koud. Het eerste stuk liep over de weg. Dit loopt lekker zeiden we tegen elkaar en nog geen 10 meter verder kwam er een pad naar beneden met behoorlijk dikke keien. Gelukkig was het niet zo'n lang pad. Onze eerste koffiestop was in Eirexe. Het landschap was niet veel anders dan de voorgaande dagen. Soms liepen we over bospaden en hoorde je alleen maar de vogels en de stilte. Heel af en toe passeerde er een auto en meestal was het een taxi. We zagen ook nog een leuk waarschuwingsbordje. Er stond een pelgrim op met een hond die hem aan de slip van de jas vast had. Met andere woorden: kom niet op het erf! Vroeger deden de vrouwen de was op een gezamenlijke wasplaats en die staan er nog steeds. Onze tweede koffiestop was in Portos. Pittige koffie met een punt Santiago-cake. Die lag wel zwaar op de maag, waarschijnlijk door de kokos die er in zit. De bar stond helemaal in het teken van mieren. Het stond op de menukaart, op de stempel en in de tuin een grote mier van metaal. In Palas de Rei stokbroodje en beleg gehaald in de supermarkt. Onze alberge heet toepasselijk Alberge Buen Camino. We kregen een kamer met 3 stapelbedden en één solobed. Op het terras ons broodje opgegeten en een lekker biertje gedronken. Op het dorpsplein waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een hardloopwedstrijd met veel muziek. Het was inmiddels 13 graden. Om 18:00 uur wilden we gaan eten maar de bar zat helemaal vol met halve marathonlopers. Uiteindelijk toch een plekje gekregen. De soep die we besteld hadden was niet warm, dus retour keuken. Het hoofdgerecht was prima maar te veel. Als toetje weer een ijsje, maar helaas voor Tilly zaten er nootjes op en daar is ze allergisch voor. We hadden net ons avondeten op toen de lopers weggefloten werden. Er was nog een mevrouw bij ons op de kamer gekomen. Toen wij in bed lagen en wilden gaan slapen heeft ze 3 kwartier ziten rommelen in haar spullen. We hebben haar stem niet gehoord.
juni. Ventas de Naron > Palas de Rei. Alberge Buen Camino. Ik werd vanochtend wakker en dacht: laat ik eens kijken hoe laat is. Was het al 6:30 uur en dus tijd om op te staan. Na het ontbijt in de alberge vandaag naar Palas de Rei. Het was een beetje heiig maar niet koud. Het eerste stuk liep over de weg. Dit loopt lekker zeiden we tegen elkaar en nog geen 10 meter verder kwam er een pad naar beneden met behoorlijk dikke keien. Gelukkig was het niet zo'n lang pad. Onze eerste koffiestop was in Eirexe. Het landschap was niet veel anders dan de voorgaande dagen. Soms liepen we over bospaden en hoorde je alleen maar de vogels en de stilte. Heel af en toe passeerde er een auto en meestal was het een taxi. We zagen ook nog een leuk waarschuwingsbordje. Er stond een pelgrim op met een hond die hem aan de slip van de jas vast had. Met andere woorden: kom niet op het erf! Vroeger wasten de vrouwen op een gezamenlijke wasplaats en die staan er nog steeds. Onze tweede koffiestop was in Portos. Pittige koffie met een punt Santiago-cake. Die lag wel zwaar op de maag, waarschijnlijk door de kokos die er in zit. De bar stond helemaal in het teken van mieren. Het stond op de menukaart, op de stempel en in de tuin een grote mier van metaal. In Palas de Rei stokbroodje en beleg gehaald in de supermarkt. Onze alberge heet toepasselijk Alberge Buen Camino. We kregen een kamer met 3 stapelbedden en één solobed. Op het terras ons broodje opgegeten en een lekker biertje gedronken. Op het dorpsplein waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor een hardloopwedstrijd met veel muziek. Het was inmiddels 13 graden. Om 18:00 uur wilden we gaan eten maar de bar zat helemaal vol met halve marathonlopers. Uiteindelijk toch een plekje gekregen. De soep die we besteld hadden was niet warm, dus retour keuken. Het hoofdgerecht was prima maar te veel. Als toetje weer een ijsje, maar helaas voor Tilly zaten er nootjes op en daar is ze allergisch voor. We hadden net ons avondeten op toen de lopers weggefloten werden. Er was nog een mevrouw bij ons op de kamer gekomen maar zij sliep al toen wij terug kwamen op onze kamer. Toen wij in bed lagen en wilden gaan slapen heeft ze 3 kwartier ziten rommelen in haar spullen. We hebben haar stem niet gehoord.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
